De huidige beheerder van de rubriek Kinderpsychologie: Naam: DEVOTAS Bedrijf: Devotas Reactiesnelheid: 25 uur Waardering: 7.5 (van max. 10) Meer informatie over DEVOTAS vind je op de profielpagina.
Vragen over Kinderpsychologie op jouw website? Klik hier.
Vragen over Kinderpsychologie via E-mail. Klik hier.
Mijn dochter van 9 mist me
[Gesteld op: 15-02-2011]
Toelichting: Mijn dochter gaat niet naar school omdat ze me mist. Ze moet dan vaal huilen en ze is bang dat anderen (kinderen in de klas) dan gaan lachen.
Ze is twee maanden thuis geweest i.v.m. een ziekte. Twee keer in het ziekenhuis gelegen.
Ik begrijp dat ze me na zo'n lange periode thuis te zijn geweest mist. Hoe kan ik dit doorbreken?
Antwoord:
Beste,
Een ziekenhuisopname kan een ingrijpende gebeurtenis zijn voor uw kind. Uw kind wordt uit zijn vertrouwde omgeving weggehaald. Bij thuiskomst van uw kind hoopt u dat alles snel weer als vanouds zal zijn. Bij veel kinderen is dit gelukkig ook zo, maar u moet er rekening mee houden dat de ziekenhuisopname ook bij thuiskomst nog gevolgen met zich mee kan brengen. Deze gevolgen hoeven niet direct na de ziekenhuisopname op te treden. Dit kan ook nog later gebeuren.
De gevolgen die voor kunnen komen zijn:·Verlatings- of scheidingsangst. Het kind wil niet alleen gelaten worden.·Angstgevoelens, zoals bang zijn in het donker en angstige dromen.·Slaapproblemen.·Eetproblemen.·Terugval in de ontwikkeling, zoals weer gaan kruipen als het al lopen kon, weer in bed plassen als het al zindelijk was, slechter gaan praten en/of weer gaan duimzuigen.·Boos en of agressief gedrag vertonen.·Onzeker gedrag vertonen.·Afhankelijk zijn en veel aandacht vragen.·Teruggetrokken gedrag vertonen, in zichzelf gekeerd zijn.·Niet naar school willen, leermoeilijkheden hebben en zich niet goed kunnen concentreren.·Huilerig zijn.·Zich verzetten tegen regels en gewoonten.·Niet met vriendjes of vriendinnetjes willen spelen.·Kinderen die nog niet of nauwelijks kunnen praten kunnen hun ongenoegen en onlustgevoelens lichamelijk uiten door bijvoorbeeld te huilen, te trappelen van woede en door onwillig te zijn.Hierboven worden veel gevolgen genoemd. Het wil natuurlijk niet zeggen dat al deze gevolgen bij uw kind voor zullen komen. Ook het tijdstip waarop deze gevolgen zich kunnen uiten is voor ieder kind heel verschillend.
Het is belangrijk om te weten hoe u met uw kind om kunt gaan, zodat u uw kind kunt helpen met de verwerking van de ziekenhuisopname. Hieronder wordt een aantal richtlijnen gegeven om u hierbij behulpzaam te zijn.Richtlijnen ·Zorg dat er in het begin niet te veel bezoek tegelijk komt.·Zorg dat één van de ouders in het begin zoveel mogelijk thuis is, of zorg voor een vertrouwde oppas.·Neem duidelijk afscheid door te vertellen waarom u weg gaat en wanneer u weer terug komt.·Door het negatieve gedrag, zoals bijvoorbeeld het boos of agressief zijn, te negeren en het positieve gedrag te belonen vermindert het negatieve gedrag.·Geef uw kind materialen waarop het zich kan afreageren, zoals bijvoorbeeld hamertje-tikVoor de verwerking is het goed om samen met uw kind:·boeken over het ziekenhuis te lezen,·de ziekenhuissituatie na te spelen met poppen of een dokterssetje,·een teken-/plakboek over het ziekenhuis te maken,·ervaringen en belevenissen van het ziekenhuis te bespreken.Belangrijk bij bovenstaande punten is dat ze aansluiten bij de belevingswereld van uw kind.·Geef uw kind aandacht, maar stel duidelijke grenzen.·Geef ook aandacht aan broertjes en zusjes.·Bij slaapproblemen kunt u een lampje in de slaapkamer laten branden.·Accepteer de terugval in de ontwikkeling en besteed er zo min mogelijk aandacht aan.·Bij eetproblemen is het belangrijk dat u eetregels van voor de ziekenhuisopname gebruikt. Dit geeft uw kind duidelijkheid.·Laat uw kind veel spelen, dit is een natuurlijke manier van verwerking.·Als uw kind niet wil praten, forceer het dan niet.·Realiseer u dat eventueel probleemgedrag niet tegen u gericht is, maar dat uw kind zijn emoties afreageert.
