Antwoord:
Eerlijk gezegd ben ik niet zo'n voorstander van al die zelf bedachte systemen. Niet omdat ze niet goed zouden zijn, maar omdat je dat alleen met een vaste partner kan spelen (anderen begrijpen het systeem niet) en je moet heel vaak een alert neerleggen en het systeem haarfijn uitleggen. Doe je dat niet en is er een twijfelgeval, dan krijg je het nadeel van de twijfel. Dus als u een geheel nieuw systeem wilt ontwikkelen en u vraagt mijn advies, dan luidt dat: doe het niet.
De laatste keer dat Nederland wereldkampioen werd, was het basissyteem gewoon Start tot finish deel 1 en 2. Alle vierkaarten echt. Je kan dat met iedereen spelen en iedere tegenstander zal je bod begrijpen. Om de competitie tijdens het bieden aan te gaan om de deelscore, werd de 1 schoppen een vijfkaart. Dat is al in 90% van de gevallen zo als iemand met 1 schoppen opent, dus dat doet het systeem niet veel geweld en je hebt een voorsprong als je op een 3-kaart meteen 2 schoppen kan bieden. Later werd er nog verder gegaan en met voorbereidende klaveren en Montreal wordt alles op 5-kaart geboden. Leuk, maar wat doe je met "echte" ruitens en een minimale opening? Vaak is 3 ruiten de laagste mogelijkheid en dat gaat dan prompt 1 down. Bij de hoge kleuren heb je een voorsprong en bij de lage kleuren betaal je de prijs. Ik vind het belangrijk om met meerdere partners (ook gelegenheidspartners) een systeem te spelen wat we allebei begrijpen. Als je zelf een geniaal systeem ontwikkelt, is dat mijns inziens alleen leuk als je de rest van de wereld kan overtuigen, zodat jouw systeem een soort standaard wordt. Anders zou ik er niet aan beginnen en gewoon lekker gaan bridgen. Zoals een filosofisch ingestelde voetballer al een keer zei: Elk nadeel hep ze voordeel. Succes!! | 
